Kac morderca ?
A może brutalny upadek na ziemię po totalnym odlocie ?
Albo pewien rodzaj amnezji ?
Przystojny młodziak Mike grany przez (niestety już nie żyjącego) Rivera Phoenixa budzi się na opuszczonej drodze nie za bardzo wiedząc jak się tu znalazł, wie tylko że zna to miejsce, kolejną rzeczą o które pamięta jest fakt, iż musi odnaleźć swoją matkę. Po prostu musi.
Następnie nasz bohater ląduje w obskurnym motelu dysząc z rozkoszy cielesnych, nie nie jest klientem, to on jest tym który sprzedaje swe młode ciało dla kasy, by przeżyć na ulicy, domu nie ma , no bo bez kochającej matki jest pustka i smutek. Znajduje się już w takim dołku, że nie jest w stanie trzeźwo myśleć, wstać, tupnąć nogą i krzyknąć : Mogę inaczej, mogę być szczęśliwy. Nie robi tego choć przez cały seans trzymałam kciuki by się obudził...... River Phoenix niczym James Dean, łączy się tak bardzo ze graną przez siebie postacią, że nie widz ni jest w stanie odróżnić czy to się dzieje naprawdę czy to tylko gra ?
Szkoda mi chłopaka, dlaczego wszystkie 'zdolniachy' tak szybko odchodzą ? i gdzie jest ten Bóg? pewno cieszy się bogatym i ambitnym życiem kulturalnym...
A wracając do filmu : nasz piękny nieszczęśliwy ma przyjaciela, który bywa w tych samych kręgach co on sam, ale nie musi. Ojciec Scotta (genialna kreacja Keanu Reeves'a) jest bogatym człowiekiem mającym władzę, władzę nad wszystkim ale nie nad własnym synem. Dlaczego więc młody bogacz to robi? By udowodnić ojcu że może robić to co mu się podoba, bo ma czas na bycie dojrzałym.
"Kiedyś się ustatkuję i zmądrzeję" - mówi.
Robi to po śmierci 'staruszka', odwracając się plecami do swych ulicznych znajomych, nawet od tego łnajlepszego przyjaciela. Ale Mike nie atakuje Scotta, tylko w milczeniu rzuca mu spojrzenia pełne politowania i smutku "a więc to taki jesteś.." zdaje się mówić" i coraz niżej i niżej się staczać..sam.
Gus van Sant w pełnej krasie - przepiękny film, który ma o wiele więcej do zaoferowania niż tylko 'fałszywą przyjaźń". Tęsknota, samotność, żyć mimo wszystko, o dokonywanych wyborach - czy to naprawdę my jesteśmy panami losu?
Ambitna produkcja dla smakoszy - place lizać.

Bon appétit ;]