Trucizna (1951)
8/10

Wydawać by się mogło, że produkcja która powstała w zaledwie jedenaście dni, będzie miała masę niedociągnięć i dziur co będzie irytować podczas seansu, a jednak...
Sascha Guitry zamiast pokazywać nazwiska na planszy przy napisach, na początku filmu przedstawia każdego z osobna, tym samym dając krótki wzgląd na kulisy Trucizny.

Historii pewnego mężczyzny, który zainspirowany wypowiedzią pewnego adwokata w radiu postanawia pozbyć się swojej wrednej żony.

Zamiast kryminału mamy komedię ze znakomitą obsadą i wręcz teatralną starannością zrealizowaną fabułę.
Nic nie jest niemożliwe- to musiało być motto francuskiego reżysera i udało mu się, szkoda tylko że ten film leży tam gdzieś pod grubymi warstwami kurzu zapomniany i niedoceniony.

Wyrok w Norymberdze (1961)
10/10 ♥

Na endlich! w końcu zabrałam się za kultowe dzieło Stanleya Kramera, którego fabuła skupia się wokół słynnego procesu hitlerowców w Norymberdze.

Na ramionach trzech osób spoczywa ciężar odpowiedzialności za wyroki, na nich również są zwrócone oczy całego świata, tutaj nie ma ani dobrych, ani złych wyborów.

Znakomicie opowiedziana historia o upadłych gwiazdach spod znaku swastyki, o poszukiwaniu sprawiedliwości spośród ruin miasta, które czasy świetności ma już za sobą.

Jedyne co mnie drażniło to to, że oskarżeni najpierw komunikowali się przez tłumacza, a później już go w ogóle nie potrzebowali, mimo że parlali po angielsku to bez słuchawek ani rusz, zamierzony błąd? czy przypadek?

Aktorzy spisali się na medal ukazując, że nawet sędziowie a także oskarżeni są tylko ludźmi, podatnymi na wpływy otoczenia i na to co im się serwuje na tacy podanej przez media i środki propagandy. Co dzieje się w momencie, gdy brak kogoś z obiektywnym spojrzeniem na dane sprawy...


Lekarstwo na miłość (1966)
8/10

"Bohaterką filmu jest młoda pani architekt, która czeka na telefon od ukochanego. Jak na złość telefon dzwoni ale ktoś pyta się o tajemniczą Honoratę. Zdenerwowana bohaterka podaje się za nią. I przez to została wciągnięta w intrygę. Okazuje się, że Honorata jest łączniczką fałszerzy bankntów. Na szczęście pojawi się pewien miły kapitan MO"
"Dyrektor teatru ma kłopoty z wystawieniem sztuki "Trzeci dzwonek". Główna gwiazda zespołu najpierw zgadza zagrać rolę charakterystyczną, a nie amantki, potem jednak się wycofuje. Reżyser faworyzuje swą przyjaciółkę, Perczykównę, główny amant żąda podwyżki . . . W końcu główną rolę obejmuje suflerka i dzięki temu premiera może się odbyć."