Każdy z nas ma jakieś marzenia, normalne i takie nieco 'zakręcone'.
Arabski szejk marzy o tym by na pustyni stworzyć środowisko przyjazna dla łososi, by okoliczni mieszkańcy mogli je łowić i zacząć rozwijać rolnictwo i hodowlę. Życie na gorącym odludziu było by wtedy łatwiejsze.
Projekt ten jest szalony ale 'teoretycznie' wykonalny.
Po protestach, achach o ochach urzędnik państwowy Fred (Ewan Mcgregor) zgadza się pomóc temu 'stukniętemu' szejkowi.
Oczywiście "Połów szczęścia w Jemenie" nie mógłby istnieć bez pięknej pani asystent (Emily Blunt).
Są wzloty i są upadki oraz jest happy end.
Produkcja Lasse'a Hallstrom'a to historia o tym, by zawsze walczyć o swoje marzenia, do końca i aż do skutku. O tym jak 'szkiełko i oko' po jakimś czasie zastępuje wiara.I o tym jak nadużywane jest słowo 'teoretycznie".
Nieudolnie przetłumaczony tytuł to całkiem milutki film, bez rewelacji bo jednak mimo świetnej obsady aktorskiej zabrakło mi tam czegoś,co mogło  by sprawić że zapamiętałabym go na dłużej.

Morał : Don'e ever give up your dreams.