Kontynuacja posta o singapurskich horrorach, tym razem nie będę katygoryzować według państw, gdyż duża część produkcji jest (niestety) niedostępna...

Ghost on air (2012)
8/10

Kolejny singapurski horror, gdzie jedną z głównych ról odgrywają duchy. Szkoda tylko że tak mało osób go widziało i tak nisko oceniło (filmweb), zupełnie niesłusznie.
Nie jestem ekspertem ale Ghos on air ma niesamowity klimat, którego od dawna w filmach nie wyczuwałam, dopiero po seansie uświadomiłam sobie, że od terach chętnniej będę sięgać po tego typy filmy, ciekawi mnie ile jeszcze jest w azjatyckiej kinematografii grozy tego typu perełek, które tylko czekają aż ktoś je odnajdzie i doceni.
W końcu powoli musiałabym z płotki przemienić się w rekina.
Jest to również produkcja przy której samo słuchanie świeżki dźwiękowej wywołuje u mnie dreszcze, ostatnio tak miałam o premierze Klątwy, czyli minął już szmat czasu odkąd horrory mnie straszyły a nie rozśmieszały.

Ups, prawie bym zapomniała skrócić wam fabułę ( niestety na filmwebie jej nie ma).

Ping Xiao jest młodym dj'em radiowym, mającym własną audycje w singapurskim radio.Młody radiowiec zostaje po jakimś czasie wyparty przez innego dj'a, jednak nie poddaje się  i tworzy nowy program z duchami, o duchach, który staje się natychmiastowym hitem. Jednak w studio zaczynają dziać się dziwne rzeczy....a historyjki o duszkach okazują się być prawdziwe i głodne.

Brzmi nieźle ?
Naprawdę warto tej produkcji dać szansę.

Trumna (2oo8)
4/10

"Mroczna opowieść łącząca w sobie najlepsze tradycje azjatyckiego horroru z niezwykłą atmosferą tajskich obrzędów pogrzebowych. W Tajlandii wierzy się, że śmierć można oszukać dokonując serii mrocznych obrzędów. Hoi Lin decyduje się wziąć udział w takim misterium, by przywrócić do życia tragicznie zmarłą ukochaną. Po nocy spędzonej w grobowcu wydaje się, że mistyczny obrządek odniósł skutek. Jednak wkrótce okaże się, że próba oszukania śmierci nie może skończyć się dobrze. Hoi Lin zaczyna doświadczać coraz bardziej przerażających objawień… które wkrótce okażą się rzeczywistością"

Niestety opis fabuły nie podwyższa jakości filmu, który ma mnóstwo braków i niedomówień. Szkoda, cieszyłam się na seans a wyłączyłam dvd rozczarowana.

Yoga (2oo9)
7/10

Jogą zainteresowałam się już jako nastolatka, zanim stała się tak modna i snobistyczna, ha! Niestety mój ognisty temperament sprawia iż zamiast czuć się zrelaksowaną po zajęciach, to z sali wychodziłam jeszcze bardziej rozdrażiona: bo inne umią lepiej blabla bla bla. W końcu przerzuciłam się na kick boxing i dopiero kiedy jestem cała zziajana i wykończona fizycznie czuję się jak w niebie, no ale koneic o moich upodobaniach.
Mam małą słabość do odkrywania produkcji znanych tylko garstce kinomanów, a że ostatnio mam lekką fazę na azjatyckie filmy grozy to tym razem stanęło na Yodze reżyserii Jae- yeon Yun.

"Hyo-jung - pewna siebie i przebojowa kobieta, zapisuje sie na zajęcia jogi w tajemniczym instytucie, prowadzonym przez byłą aktorkę. Młoda mistrzyni jogi wyjaśnia Hyo-jung i czterem pozostałym uczestniczkom zajęć, że tylko ta z nich, która najlepiej ukończy kurs będzie mogła poznać sekret najwyższego i nieśmiertelnego piękna. Podczas trwania kursu należy przestrzegać pięciu zasad: nie jeść, nie brać przysznica w ciągu godziny po zakończeniu zajęć, nie patrzeć w lustro, nie wychodzić z budynku i nie wykonywać żadnych telefonów. W miarę trwania kursu uczestniczki zaczynają łamać zasady a Hyo-jung wyczuwa, że jest coś dziwnego w samym instytucie i w aktorce, która w ogóle się nie starzeje."