Obowiązkową pozycją dla fanów historii (i nie tylko) jest serial Dynastia Tudorów, gdzie prawda miesza się z fikcją. Produkcję E. Fellner'a oraz T. Bevan'a nie należy jednak zbyt dosłownie analizować, jakiż to byłby nudny serial bez odrobiny pikanterii, a tej jest co nie miara.

Rzecz dzieje się na początku szesnastego wieku, kiedy na tronie zasiada Henryk VIII Tudor, barwna postać którą nawet ignoranci kojarzą, żeby było ciekawiej w rolę główną wciela się przystojny bad boy J. Rhys- Meyers, który nijak nie przypomina znanego wysokiego i "nieco"otyłego playboya, ale żeby było jeszcze zabawniej przez prawie całe cztery sezony Henryk nic a nic się nie zmienia (poza fryzurą), dopiero w ostatnich dwóch odcinkach narcyz zaczyna więdnąć.

Ale po kolei:
W sezonie pierwszym widz zapoznaje się z końcówką średniowiecza na angielskim dworze pośród 'achów i ochów' panienek rozbrykanego króla. Do życia codzinnego wchodzi druk, zaczyna się renesans, intrygi przypierają postać ślicznych panienek, aż w końcu materializują się w postaci słynnej A. Boleyn (N. Dormer), co ciekawe jej siostra Maria zostaje niemal całkowicie pominięta ( faktem jest że król miał z nią dwójkę dzieci), ale kto chce się z nią bardziej zapoznać tego odsyłam do filmu z 2oo8roku Kochanice Króla.